Διάφορα στησίματα για να επιλέξεις αυτό που σου ταιριάζει ανάλογα και με το τι υλικά θέλεις να χρησιμοποιήσεις. Αυτό βέβαια έχει έχει σχέση και ποιός είναι ο σκοπός που θέλεις να σερβίρεις το πλατώ! Εξαρτάται λοιπόν την τοποθεσία που θα γίνει η δεξίωση, τον εποχή αλλά τους καλεσμένους και τον λόγο (γενέθλια, βάπτιση, φιλική συγκέντρωση).
Στο ρεζουμέ της υπόθεσης...
Σέρβιρε τα τυριά κομμένα σε μεγάλα κομμάτια επάνω σε μια ξύλινη τυριέρα ή ένα ξύλο κοπής ή ένα όμορφο μεγάλο ίσιο πιάτο. Φρόντισε ώστε να συνυπάρχουν μαλακά και σκληρά τυριά, ήπια και πιο πικάντικα, φρέσκα και πιο ώριμα. Πρόσεξε να είναι καλά διαχωρισμένα και να μην εφάπτονται το ένα με το άλλο, να έχουν απόσταση γίνεται μεταξύ τους. Για να το πετύχεις, μπορείς να γεμίσουμε τα κενά με καρύδια, σταφύλια ή αποξηραμένα φρούτα ώστε να αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο το άρωμά τους.
Τα σκληρά τυριά τα βγάζεις από το ψυγείο μια ώρα πριν από το σερβίρισμα για να φανεί περισσότερο η γεύση και το άρωμά τους.
Τα μαλακά όμως, όπως το ανθότυρο ή το κατίκι, τα βγάζεις την τελευταία στιγμή για να μην αποκτήσουν την χαρακτηριστική, στα τυριά, ξινίλα.
Τέλος, η σειρά με την οποία τα τοποθετείς στην πιατέλα μας έχει τη σημασία της. Τα βάζεις κυκλικά, με φορά όπως οι δείκτες του ρολογιού, και ξεκινάς από τα πιο ήπια για να καταλήξεις σε αυτά με τον ισχυρότερο χαρακτήρα.
Ένας διάγραμμα είναι:
χλωρό μαλακό τυρί (μυζήθρα),
χλωρό κατσικίσιο
σκληρό τυρί (μια καλή βαρελίσια φέτα),
ώριμο κατσικίσιο τυρί (σεβρ μετσοβίτικο),
μαλακό με έντονη γεύση (κοπανιστή Μυκόνου)
τέλος ένα πικάντικο σκληρό τυρί (η Πετρωτή Τήνου).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου