Υλικά
450 γρ. φυτίνη
250 γρ. φρέσκο βούτυρο
2 κρόκους αβγού
250 γρ. αμύγδαλα, κομμένα με το χέρι μικρά κομμάτια
3 κ.σ. άχνη ζάχαρη
2 κιλά αλεύρι
2 βανίλιες
450 γρ. φυτίνη
250 γρ. φρέσκο βούτυρο
2 κρόκους αβγού
250 γρ. αμύγδαλα, κομμένα με το χέρι μικρά κομμάτια
3 κ.σ. άχνη ζάχαρη
2 κιλά αλεύρι
2 βανίλιες
Εκτέλεση
Χτυπάμε το βούτυρο πολύ καλά ώσπου να γίνει άσπρο. Έπειτα προσθέτουμε τη ζάχαρη, τους κρόκους, τις βανίλιες και τα αμύγδαλα. Τα αμύγδαλα να είναι ασπρισμένα. Χτυπάτε λίγο ακόμα να ανακατευτούν όλα. Βάζετε το μείγμα σε μπολ και προσθέτετε σιγά σιγά το αλεύρι. Ίσως να μην πάρει και τα 2 κιλά. Θέλει αρκετό αλεύρι όμως, μέχρι να μη σηκώνει άλλο η ζύμη. Πλάθετε τους κουραμπιέδες και τους ψήνετε στους 200 βαθμούς για 25-30', μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς. Τους βγάζετε από το φούρνο και τους πασπαλίζετε αμέσως με άχνη ζάχαρη!
Χτυπάμε το βούτυρο πολύ καλά ώσπου να γίνει άσπρο. Έπειτα προσθέτουμε τη ζάχαρη, τους κρόκους, τις βανίλιες και τα αμύγδαλα. Τα αμύγδαλα να είναι ασπρισμένα. Χτυπάτε λίγο ακόμα να ανακατευτούν όλα. Βάζετε το μείγμα σε μπολ και προσθέτετε σιγά σιγά το αλεύρι. Ίσως να μην πάρει και τα 2 κιλά. Θέλει αρκετό αλεύρι όμως, μέχρι να μη σηκώνει άλλο η ζύμη. Πλάθετε τους κουραμπιέδες και τους ψήνετε στους 200 βαθμούς για 25-30', μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς. Τους βγάζετε από το φούρνο και τους πασπαλίζετε αμέσως με άχνη ζάχαρη!
ΤΙΡ
*Το "μυστικό" για τους κουραμπιέδες είναι να χτυπήσετε το βούτυρο με τη ζάχαρη πόλυ καλά να αφρατέψει και να ασπρίσει, ιδανικά με το χέρι!
*Τα βούτυρα να είναι σε θερμοκρασία δωματίου ώστε να είναι μαλακά και να χτυπηθούν καλύτερα.
*Τους κουραμπιέδες να τους πασπαλίσετε όσο είναι ακόμα ζεστοί με την άχνη, για να κολλήσει πάνω η άχνη αλλά και για να απορροφήσουν λιγάκι οι κουραμπιέδες. Αν θέλετε ραντίζετε και με ροδόνερο!
*Για επιπλέον άρωμα προσθέστε 1 σφηνάκι κονιάκ ή λικέρ της αρεσκείας σας στη ζύμη.
*Μπορείτε να καβουρδίσετε τα αμύγδαλα αλλά δεν είναι απαραίτητο αφού θα ψηθούν μέσα στους κουραμπιέδες!
*Το "μυστικό" για τους κουραμπιέδες είναι να χτυπήσετε το βούτυρο με τη ζάχαρη πόλυ καλά να αφρατέψει και να ασπρίσει, ιδανικά με το χέρι!
*Τα βούτυρα να είναι σε θερμοκρασία δωματίου ώστε να είναι μαλακά και να χτυπηθούν καλύτερα.
*Τους κουραμπιέδες να τους πασπαλίσετε όσο είναι ακόμα ζεστοί με την άχνη, για να κολλήσει πάνω η άχνη αλλά και για να απορροφήσουν λιγάκι οι κουραμπιέδες. Αν θέλετε ραντίζετε και με ροδόνερο!
*Για επιπλέον άρωμα προσθέστε 1 σφηνάκι κονιάκ ή λικέρ της αρεσκείας σας στη ζύμη.
*Μπορείτε να καβουρδίσετε τα αμύγδαλα αλλά δεν είναι απαραίτητο αφού θα ψηθούν μέσα στους κουραμπιέδες!
Τι λέει η Βικιπαίδεια για τους κουραμπιέδες;
Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, όπως το μελομακάρονο, και που συνήθως παρασκευάζεται τα Χριστούγεννα. Το όνομά του προέρχεται από το τουρκικό Kurabiye, που σημαίνει μπισκότο, γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρη. Το 1912 κουραμπιές ήταν ο στρατιώτης στα μετόπισθεν, δεν έπαιρνε μέρος στη μάχη. Έτσι κουραμπιές αποκαλείται ειρωνικά ο άκαπνος, ο ανεκπαίδευτος αλλά και ο δειλός στρατιώτης. Στον 1WW, οι «σοκολατένιοι στρατιώτες» (γνωστή όπερα), βουτυρόπαιδα, αυτοί που δεν τα κατάφερναν.
Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, όπως το μελομακάρονο, και που συνήθως παρασκευάζεται τα Χριστούγεννα. Το όνομά του προέρχεται από το τουρκικό Kurabiye, που σημαίνει μπισκότο, γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρη. Το 1912 κουραμπιές ήταν ο στρατιώτης στα μετόπισθεν, δεν έπαιρνε μέρος στη μάχη. Έτσι κουραμπιές αποκαλείται ειρωνικά ο άκαπνος, ο ανεκπαίδευτος αλλά και ο δειλός στρατιώτης. Στον 1WW, οι «σοκολατένιοι στρατιώτες» (γνωστή όπερα), βουτυρόπαιδα, αυτοί που δεν τα κατάφερναν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου